In 1996 ging ik weer aan de slag. Ik mocht 8 uur per week werken. Ik besloot om gedurende 4 dagen tot na de speeltijd op school aanwezig te zijn. Ik had in de 80-er jaren veel ervaring met de computer opgedaan. Het eerste administratieprogramma was van mijn hand. Ik heb dat naast mijn lesgevende taken aan de groepen 6 en 8 ('n combinatiegroep) hoofdzakelijk in mijn vrije tijd ontworpen. Op de school is nog 'n uitdraai van dit Dbase III+ programma aanwezig. Honderden routines staan erin. Zoeken op naam, leeftijd, geslacht enz. Van de routines kon je dan weer gebruik maken om speciale vragen te creëren. Hoeveel brildragende jongens zitten in groep 7? Of hoeveel linkshandige kinderen op de H. Hartschool hebben 'n onvoldoende voor schrijven? Dat soort werk scherpt je denkvermogen en ik heb dat altijd met plezier gedaan. Ik wist toen ook allang dat dat gedoe van mij maar tijdelijk was. Zodra er kant-en-klare schooladministraties op de markt zouden verschijnen, zou mijn werk in de 'prullenmand' verdwijnen. En zo is 't ook gebeurd. En dat is ook goed zo!
Verder was ik behoorlijk bedreven in 't spreadsheetprogramma Lotus 1-2-3. Hiermee heb ik jarenlang de lesroosters van alle groepen ontworpen. Het programma berekende alle lestijden per groep, alle werktijden per leerkracht enz. Ook dit programma heeft goed gefunctioneerd in onze school. Wij waren toendertijd één van de weinige scholen die de lesrooster digitaal konden maken. De leerkrachten voor die tijd, moesten zelf de berekeningen maken. Dat gebeurde dan in de grote vakantie. Het uitrekenen hoeveel uren en minuten 'n vak per dag, per week en ook nog eens per jaar op onze school werd gegeven, was geen kleinigheidje. Wat me wel eens stak was de opmerkingen als: Je doet dat, omdat 't je hobby is!. De computer werd door de meeste collega's niet gewaardeerd, die dingen konden de juf of meester niet vervangen, was 'n veel gehoorde opmerking. Ook dit programma heb ik me thuis eigen gemaakt. Ik heb één keer aan 't bestuur gevraagd om mij 'n schriftelijke computercursus te vergoeden. Dat vond men niet nodig en dus betaalde ik zelf alles. De boeken, de programma's, de randapperatuur, de opslag enz. Hennie verklaarde mij soms voor gek en ze had nog gelijk ook.
Later heb ik de zaak nog gekker gemaakt. Ik zorgde dat de school in aanraking kwam met digitale camera. ze mochten 't ding van Frank gebruiken. De video's uit de 80-er en 90-er jaren zijn met mijn video-camera gemaakt voor de ouder- avonden en bewerkt met mijn edit-apparatuur. Op één video zie de ontwikkeling van 't computeronderwijs op de H.Hartschool.
Lotus 1-2-3 gebruikte ik ook voor 't leerlingenvolgsysteem. Alle Cito-toetsen kwamen hierin te staan. Ook dit programma heb ik thuis ontworpen en Hennie maar klagen, dat ik altijd met school bezig was. Die uitslagen verzamelde ik, maakte er groepsgrafieken van, berekende de scores en vertaalde de uitslag in 'n niveau. Tijdens een teamvergadering werden de gegevens aan mijn collega's uitgedeeld. Ik heb de testgegevens van een aantal jaren ingebonden ( zie hierboven) en die heb ik meegenomen om ze van de ondergang te redden.
Mijn lievelingsbezigheid was werken met Picture-Publisher. Daarmee kon je afbeeldingen en foto's bewerken. Op school hoefde je maar 'n kik te geven, bijvoorbeeld om 'n diploma te ontwerpen, beschadigde foto's te bewerken en ik stond steeds klaar. Hennie zei dan: Je bent hartstikke gek! Ja, ik was hartstikke gek, maar ik deed 't graag en zou 't weer doen. 't Heeft me duizenden guldens gekost, Tjeu vergoedde mij de printinkt en het papier. Hij maakte mij erop attent dat ik altijd de gemaakte kosten moest doorgeven. Eigenlijk vond ik dat niet nodig. Als hij me vroeg wat kost dat, antwoordde ik meestal : Niks!
Er is wel iets wat me steekt! In het onderwijs kwam 'n regeling om 'n computer aan te schaffen met heel veel korting. Die korting was afhankelijk van de hoogte van je loon. Misschien vertel ik wat de regeling precies inhield verkeerd, maar omdat ik maar 'n schijntje verdiende, ik werkte maar 8 uur, kreeg ik ook niet meer dan 'n fooi, terwijl andere collega's die niets met zo'n ding deden, een riante vergoeding kregen. De vraag of er niet 'n andere oplossing voor mij was, het schoolbestuur had toch ook eigen geld, bleef onbeantwoord. En dat zat en zit me nog steeds dwars en iedereen mag dat weten. Punt, dat is er uit!!
Verder was ik behoorlijk bedreven in 't spreadsheetprogramma Lotus 1-2-3. Hiermee heb ik jarenlang de lesroosters van alle groepen ontworpen. Het programma berekende alle lestijden per groep, alle werktijden per leerkracht enz. Ook dit programma heeft goed gefunctioneerd in onze school. Wij waren toendertijd één van de weinige scholen die de lesrooster digitaal konden maken. De leerkrachten voor die tijd, moesten zelf de berekeningen maken. Dat gebeurde dan in de grote vakantie. Het uitrekenen hoeveel uren en minuten 'n vak per dag, per week en ook nog eens per jaar op onze school werd gegeven, was geen kleinigheidje. Wat me wel eens stak was de opmerkingen als: Je doet dat, omdat 't je hobby is!. De computer werd door de meeste collega's niet gewaardeerd, die dingen konden de juf of meester niet vervangen, was 'n veel gehoorde opmerking. Ook dit programma heb ik me thuis eigen gemaakt. Ik heb één keer aan 't bestuur gevraagd om mij 'n schriftelijke computercursus te vergoeden. Dat vond men niet nodig en dus betaalde ik zelf alles. De boeken, de programma's, de randapperatuur, de opslag enz. Hennie verklaarde mij soms voor gek en ze had nog gelijk ook.
Later heb ik de zaak nog gekker gemaakt. Ik zorgde dat de school in aanraking kwam met digitale camera. ze mochten 't ding van Frank gebruiken. De video's uit de 80-er en 90-er jaren zijn met mijn video-camera gemaakt voor de ouder- avonden en bewerkt met mijn edit-apparatuur. Op één video zie de ontwikkeling van 't computeronderwijs op de H.Hartschool.
Lotus 1-2-3 gebruikte ik ook voor 't leerlingenvolgsysteem. Alle Cito-toetsen kwamen hierin te staan. Ook dit programma heb ik thuis ontworpen en Hennie maar klagen, dat ik altijd met school bezig was. Die uitslagen verzamelde ik, maakte er groepsgrafieken van, berekende de scores en vertaalde de uitslag in 'n niveau. Tijdens een teamvergadering werden de gegevens aan mijn collega's uitgedeeld. Ik heb de testgegevens van een aantal jaren ingebonden ( zie hierboven) en die heb ik meegenomen om ze van de ondergang te redden.
Mijn lievelingsbezigheid was werken met Picture-Publisher. Daarmee kon je afbeeldingen en foto's bewerken. Op school hoefde je maar 'n kik te geven, bijvoorbeeld om 'n diploma te ontwerpen, beschadigde foto's te bewerken en ik stond steeds klaar. Hennie zei dan: Je bent hartstikke gek! Ja, ik was hartstikke gek, maar ik deed 't graag en zou 't weer doen. 't Heeft me duizenden guldens gekost, Tjeu vergoedde mij de printinkt en het papier. Hij maakte mij erop attent dat ik altijd de gemaakte kosten moest doorgeven. Eigenlijk vond ik dat niet nodig. Als hij me vroeg wat kost dat, antwoordde ik meestal : Niks!
Er is wel iets wat me steekt! In het onderwijs kwam 'n regeling om 'n computer aan te schaffen met heel veel korting. Die korting was afhankelijk van de hoogte van je loon. Misschien vertel ik wat de regeling precies inhield verkeerd, maar omdat ik maar 'n schijntje verdiende, ik werkte maar 8 uur, kreeg ik ook niet meer dan 'n fooi, terwijl andere collega's die niets met zo'n ding deden, een riante vergoeding kregen. De vraag of er niet 'n andere oplossing voor mij was, het schoolbestuur had toch ook eigen geld, bleef onbeantwoord. En dat zat en zit me nog steeds dwars en iedereen mag dat weten. Punt, dat is er uit!!
